PorcelaNowe historie: Wedgwood

środa, 29 kwietnia 2020

Wedgwood - Caneware

Dzbanek do herbaty Caneware

W Klubie Wedgwooda dawno nic nie pokazywałam. W sumie czekałam na przesyłkę ze spełnieniem jednego z moich marzeń. W okoliczności sama do tej pory nie bardzo wierzę, ale dużo w tym przeznaczenia i innych znaków boskich mniej lub więcej. 🥰🍀

Tym razem ceramika Caneware (trzcinowa) - to jasnożółta kamionka o drobnej strukturze. Josiah Wedgwood po raz pierwszy wyprodukował testy tego rodzaju wyrobów w 1771 r. Regularna produkcja rozpoczęła się w 1776 r. i trwała długo, bo nawet do 1940 r. Wytworzono szereg produktów, w tym wyroby herbaciane (serwisy), wazony, małe posągi i medaliony. Dodanie krzemionki powoduje, że materiał nadaje się do stosowania w naczyniach kuchennych. Potrawy i wyroby cukiernicze z Caneware (przedmioty dekoracyjne imitujące mrożone ciasta) stały się popularne, ponieważ mąka stała się trudna do zdobycia z powodu wojen napoleońskich. Kawałki trzciny (cane) są z reguły sygnowane.

Lady Templetown była utalentowaną artystką-amatorką, która dostarczyła Josiahowi wycięte formy z „papieru indyjskiego”, projekty sylwetek, w latach 1783–1789. Były to często sentymentalne, domowe sceny z takimi tytułami, jak „Zajęcia domowe”, „Sportive Love” i „Biedna Maria" - zainspirowane dziełem Josepha Wrighta, malarza Derbyshire, przyjaciela Josiaha.

Lady Elżbieta Templetown

Jej projekty, podobnie jak jej koleżanki, Emmy Crewe i Lady Diany Beauclerk, zostały przeniesione na płaskorzeźby dla form jaspisu przez Williama Hackwooda. To on zinterpretował przekazane Wedgwoodowi projekty i choć był bardzo zdolny, to Wedgwood nie lubił przyznawać indywidualnego uznania swoim pracownikom. Jednak posłużenie się znanymi nazwiskami (takim jak Lady Templetown) w cennych mediach reklamowych, w jego katalogach z artykułami ozdobnymi, pomogłoby nie tylko zainteresować tymi dekoracjami, ale pośrednio przyczyniło się do ich marketingu. Wydaje się oczywiste, że w tak delikatnej materii Wedgwood użyłby tylko najbardziej zaufanego i zręcznego modelarza, a mianowicie Hackwooda. Chociaż w swojej korespondencji (z L.T.) nie wspomina się bezpośrednio o nazwisku Hackwood, z niewdzięcznych tonów Wedgwooda wynikało, że aktywnie starał się o zatwierdzenie interpretacji na płaskorzeźbę wzorów, które dostarczyła Elżbieta, Lady Templetown. 🤔

Sybilla

Te dwa przedmioty, które pokazuję na zdjęciach dzbanek do herbaty oraz mlecznik są właśnie przykładem Caneware Wedgwooda. Są dekorowane scenkami wg projektu wspomnianej Lady Templetown. Na wieczku dzbanka do herbaty jest osadzona sterczynka w postaci maleńkiej rzeźby Sybilli (wieszczki przepowiadającej przyszłość) często błędnie nazywanej wdową. Efekt karbowania na dole dzbanka i mlecznika został osiągnięty dzięki zastosowaniu tokarki silnikowej, po raz pierwszy wprowadzonej do przemysłu ceramiki w Staffordshire przez Josiaha Wedgwooda w 1763 roku.

Przedmioty zostały wydatowane przy dość burzliwym udziale kolekcjonerów brytyjskich, najbezpieczniejsze datowania od 1800 do 1820 roku, raczej ze wskazaniem bliskim przełomu XVIII i XIX wieku.