Zaledwie parę dni temu koleżanka z grupy kolekcjonerskiej pokazała przedmioty z Vallauris i napomknęła o tym, że tworzył tam także Pablo Picasso. A od pewnego czasu w moich zasobach oczekiwał sobie na publikację szkic postu właśnie o tej części pracy Pabla Picasso, którego znamy przede wszystkim z twórczości malarskiej. Zatem teraz krótka historyjka z całkiem pokaźnym dorobkiem artysty.
Pod koniec lat 40. Picasso zaczął tworzyć także dzieła ceramiczne. W tym czasie Picasso spędzał letnie wakacje na Lazurowym Wybrzeżu na południu Francji. Wcześniejsze wycieczki na Riwierę miały wpływ na to, że tam zainspirował się jasnością światła i jasnymi śródziemnomorskimi kolorami. Podczas corocznej wystawy garncarskiej w 1946 roku artysta odwiedził Vallauris. Był pod wielkim wrażeniem jakości dzieł powstających w Atelier Madoura i został przedstawiony właścicielom, Suzanne i Georges Ramié. Powitali go w swoim warsztacie i dali mu dostęp do wszystkich narzędzi i zasobów, których potrzebował, aby wyrazić swoją kreatywność za pomocą ceramiki. W zamian za to rodzina Ramié produkowała i sprzedawała te prace ceramiczne. Ta współpraca z lokalnymi ceramikami trwała aż 25 lat.
Picasso tworzył przedmioty z gliny. Początkowo odkrył, że praca z gliną była dla niego relaksującym letnim wytchnieniem od bardziej uciążliwych czynności związanych z malowaniem. Zaczynał od prostych przedmiotów użytkowych, takich jak talerze i miski. Następnie zaczął tworzyć bardziej ambitne formy, takie jak dzbany i wazony, w których uchwyty stały się rysami twarzy lub anatomicznymi częściami zwierząt. Tematyka pokazywała jego kreatywność i poczucie humoru, obejmowała między innymi greckie postaci mitologiczne, kształty zwierząt, takie jak sowy i ryby, scenki i powtarzające się motywy twarzy.
To wieloletnie doświadczenie pracy z gliną okazało się również sukcesem w jego życiu osobistym, ponieważ poznał Jacqueline Roque właśnie w wytwórni Madoura w 1953 r. Została jego drugą żoną w 1961 roku.
Warto wspomnieć, że prace te są poszukiwanymi przedmiotami na rynkach antykwarycznych i doskonale są opisane dane ekonomiczne dotyczące właśnie ceramiki tam powstałej. Około 50 lat temu, kiedy Picasso zaczął tworzyć ceramikę we współpracy z warsztatem garncarskim Madoura chciał, aby były one dostępne i niedrogie. Jako takie, stworzył niektóre prace w wydaniach 500 lub więcej i udostępnił je do zakupu bezpośrednio z warsztatu. Dziś prace ceramiczne Picassa są nadal łatwo dostępne, dostępne na aukcjach, w galeriach sztuki i na rynku prywatnym. Na dostępność tych prac wpływa obecne zapotrzebowanie na nie, które stale rosło w ciągu ostatnich 10 lat. Jest to wynik wielu czynników.
Po pierwsze, ogólny wzrost rynku "Picasso" przyczynił się do dostępności tych dzieł. Obecnie Picasso pozostaje jednym z najlepiej zarabiających artystów na aukcjach (np. o łącznej wartości sprzedaży wynoszącej 335 264 574 USD w 2012 r.). Po drugie, wzrost rynku oryginałów Picasso spowodował, że wielu kupującym wiele z tych ceramicznych dzieł zastąpiło pragnienie bardziej kosztownych i poszukiwanych unikalnych obrazów, rysunków i rzeźb. Ponieważ konkurencja w zakresie ceramiki Picasso jest mniejsza, domy aukcyjne były w stanie wystawiać elementy na aukcję przy stosunkowo niskich szacunkach, z wyjątkiem wyjątkowej, rzadkiej lub dużej ceramiki.
Post z 13 grudnia 2019 r.
Violetta Pastwa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz