Wspaniały talerz z Gien (Francja), jest ozdobą mojej kolekcji. Datowanie 1871-75, piękny wzór z maszkaronami, ręcznie malowany podszkliwnie, jest repliką renesansowych zdobień. Średnica 28 cm, stan idealny. Wyroby z Gien zaliczane są do fajansów.
Tłumaczenie własne na podstawie Historia Gien
Pośród wielu producentów fajansu w XIX wieku, reputacja i ranga producentów Gien jest równa takich fabryk Creil-Monterau, Longwy, Sarreguemines lub Bordeaux.
Producenci fajansu z Gien w pełni uchwycili sztukę imitacji i wyprodukowali kopie starych przedmiotów po przystepnych cenach. Ponadto zatrudniono utalentowanych malarzy ozdobnych do produkcji unikatowych dzieł. Zastosowano zarówno nowe dekoracje, jak i dekoracje inspirowane tymi z poprzednich stuleci, lub przez innych europejskich producentów, czy też pochodzące z Dalekiego Wschodu.
W 1821 roku Thomas Edme Hulm, zwany także "Hall", założył fabrykę w Montereau, którą prowadziła jego rodzina od 1774 roku i kupił ziemię oraz budynki dawnego klasztoru Minimes, aby założyć tam nową fabrykę, w której zaczął produkować fajans metodą angielską.
Początkowo zajmował się produkcją naczyń, później zaczął produkować zastawy stołowe, ozdoby, a także lampy naftowe (to kolejna typowa specjalność Gien).
Producenci fajansu Gien rozwinęli technikę emaux cloisonné, która pochodzi z Longwy (ok. 1870 roku). Szczyt produkcji fajansu Gien to lata 1855-1900, a wiele nagród przyznano właśnie wtedy na międzynarodowych wystawach w 1855, 1867, 1878, 1889 i 1900.
Dekoracje wymienione poniżej są typowe dla fajansu Gien:
- "Gien": brązowo-czarny lub niebieski underground z majolikową dekoracją "włoskiego renesansu" z winogronowymi wąsami, głównie inspirowanymi obiektami z Faenza, Urbino lub Savone (jak pokazany talerz z moich zbiorów);
- Facon: inspirowany porcelaną saksońską, z innymi wyróżniającymi się cechami drobno malowanymi dekoracjami kwiatowymi, pomalowanymi na różowo lub fioletowo camaieu (od zwyczajnego francuskiego słowa "camaïeu", którego znaczenie zmieniało się na przestrzeni wieków. Pierwotnie chodziło o rodzaj drogocennego kamienia z wydłubaną płaskorzeźbą (pol. kamea), a że takie kamee oprócz przeważającej bieli miały tylko jeden kolor z prawdziwego zdarzenia, to z czasem terminem "camaïeu" zaczęto określać jakikolwiek przedmiot malowany jednym kolorem), ale także w kolorze lawendowym, wzmocnionym fioletem.
- A la corne ("róg obfitości") i Aux Lambrequins ("lambrekin", mantling), inspirowany fajansami z Rouen z XIX wieku.
- Krajobrazy lub morskie pejzaże, inspirowane dekoracjami producentów fajansu z Marsylii.
- "Anglaise" ("English"), nazwa pochodzi od porcelany Wedgwood, w postaci niebiesko-białych i niebiesko-fioletowych modeli.
- Niebieskie i białe camaieu, oparte na podobnych do tych z Delft, takie tematy jak duże kwiaty, pawie, gałęzie czy chińskie sceny.
- Wielobarwne dekoracje pochodzące z Dalekiego Wschodu.
- Facon: inspirowany porcelaną saksońską, z innymi wyróżniającymi się cechami drobno malowanymi dekoracjami kwiatowymi, pomalowanymi na różowo lub fioletowo camaieu (od zwyczajnego francuskiego słowa "camaïeu", którego znaczenie zmieniało się na przestrzeni wieków. Pierwotnie chodziło o rodzaj drogocennego kamienia z wydłubaną płaskorzeźbą (pol. kamea), a że takie kamee oprócz przeważającej bieli miały tylko jeden kolor z prawdziwego zdarzenia, to z czasem terminem "camaïeu" zaczęto określać jakikolwiek przedmiot malowany jednym kolorem), ale także w kolorze lawendowym, wzmocnionym fioletem.
- A la corne ("róg obfitości") i Aux Lambrequins ("lambrekin", mantling), inspirowany fajansami z Rouen z XIX wieku.
- Krajobrazy lub morskie pejzaże, inspirowane dekoracjami producentów fajansu z Marsylii.
- "Anglaise" ("English"), nazwa pochodzi od porcelany Wedgwood, w postaci niebiesko-białych i niebiesko-fioletowych modeli.
- Niebieskie i białe camaieu, oparte na podobnych do tych z Delft, takie tematy jak duże kwiaty, pawie, gałęzie czy chińskie sceny.
- Wielobarwne dekoracje pochodzące z Dalekiego Wschodu.
Violetta Pastwa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz